De eerste fietstocht rond Epen

7 juni 2021 - Gulpen, Nederland

Vanmorgen heeft Marja de hond even uitgelaten om vervolgens nog even weer onder de lakens te kruipen, want het was vanmorgen mistig, maar alle weersdeskundigen beloven dat het een mooie dag zal gaan worden. Na het ontbijt stappen we in de auto naar Gulpen, want in deze plaats zijn de meeste supermarkten om even de nodige boodschappen te doen. Bert haalt de boodschappen en Marja blijft bij Amber, want zij kan natuurlijk niet in een warme auto achterblijven. Na het halen van de boodschappen rijden we weer terug naar de camping. De meeste boodschappen gaan weer in de koeling en wij halen onze fietsen en hondenkar van stal om in de omgeving van Epen een mooie route te fietsen. De route gaat van Eperheide naar Schweiberg en hier komen we het appartement tegen waar we tien jaar geleden hebben overnacht met onze kinderen en Femke want we waren toen dertig jaar getrouwd. Het blijkt dat het appartement niet meer wordt verhuurd.
Vanaf hier gaat het naar Mechelen om vervolgens de doorsteek te maken naar Bommerig en Camerig en vanaf hier komen we bij onze ijscoman, de Wingbergerhoeve, en Marja wil hier alleen maar een bolletje ijs. Onze ijscoman, welke nu al meer dan vijftig jaar ijs verkoopt, vindt dit maar niks. Hij verkocht ook al ijs toen Jacqueline en René nog maar heel jong waren. Een bolletje ijs kun je overal kopen en daarvoor kom je niet hier. Toch blijft zij bij haar besluit, want haar buik is een beetje van streek. Ik heb het voor haar maar extra bijbesteld. De ijsjes hebben we heerlijk langs de Geul opgesmikkeld.
Vanaf hier fietsen we verder naar Kuttingen België binnen naar Sippenaeken. De heuvels worden steeds steiler en onze fietsen worden behoorlijk op de proef gesteld. Wat een genot om te mogen fietsen op deze e-bikes.
We fietsen door naar het plaatsje  Teuven in België en daarna via Slenaken terug naar de camping. Een mooie tocht om nog eens te fietsen, maar dan in tegenovergestelde richting.

Terug op de camping gaat Marja even de afwas doen en ik fiets nog even naar Epen voor een pakje boter, want dat waren we vanmorgen vergeten. 
De heenweg is een mooie afdaling en met max. 55 km per uur ben je zo bij de supermarkt. De terugweg is natuurlijk een ander verhaal.

Het is weer heerlijk om terug te zijn in een omgeving waar we heel wat mooie herinneringen aan hebben. Zuid Limburg is wel ons vakantieland en dat gaat ook niet veranderen, ondanks dat we hier toch al wel heel vaak zijn geweest.

Foto’s